İyi geceler herkese. Uzun zamandır yoktum buralarda. Bir süredir tekrar yazmaya başlamak istiyorum ama bir türlü vakit bulamıyorum ya da ne yazacağıma karar veremiyorum. Ama artık yazma zamanı geldi.
Az önce dinlediğim (son zamanlarda sık dinlediğim) bir şarkıyı paylaşarak başlamak istiyorum.
İzi bile yok dünyada,
Onu aramak beyhude.
Ne gezersin bu ovada,
Bu mezarda bir garip var.
İşte beni etkileyen sözler. Neden diye soracak olursanız sanırım ben de bir gün mezara girdikten sonra arkamda bir iz bile bırakmayacağım. Bu iz nedir, neyin nesidir, nasıl bir şeydir? Açıkçası ben de bilmiyorum.
Sonra?
3 yılı aşkın bir süredir mutlu bir ilişkim var. Allah kısmet ederse bu ilişkimizin evlilikle devam edecek ve dünyalar tatlısı bir hayat arkadaşına sahip olacağım.
Sonra?
Mümkünse hiçbir şekilde bana benzemeyecek bir çocuğumuz olacak (inşallah) Neden bana benzemesin istiyorum? 28 senede kendimi bir türlü sevemedim. Bana benzeyen birini de sevemem. O yüzden annesine benzesin. Kız olursa adı Duru, erkek olursa Umut Ozan olacak.
Sonra?
Doğanın kanunu işleyecek. Yaşlılık ve ölüm. Arkamda yetim çocuk(lar) ve dul bir kadın. Düşüncesi bile kötü. Ölmek değil kötü olan ya da ölümü düşünmek değil. Arkamda beni seven birilerini bırakmak. O zaman gelelim şu " iz bırakmak " konusuna. Hep birilerine katkım olsun istedim. Kendimden çok başkalarına yardım ettim. Kendime harcamadığım parayı başkalarına harcadım. Kendime almak isteyip de almadığım pek çok şeyi başkalarına aldım. Ne için? Ben de bilmiyorum. Çocuklara faydam dokunsun diye bazı STK'lara katıldım. Ne faydam dokundu? Açıkçası hiçbir faydamın dokunmadığını düşünüyorum. Kendine hayrı olmayan birinin çocuklara ne hayrı olacak değil mi? Bunu düşündüğüm için STK hayatıma ara verdim. Yani orada da bir izi'm yok. Ama söz, çok param olursa çeşme falan yaptıracağım mezarlıklara.
Sonra?
Yaşamın anlamını sorguladım. Herkesin doğmasında bir sebep var. Ben kendi adıma, kendi yaşamımın anlamını bir türlü bulamadım. Kitaplar falan okudum. Yaşamın anlamıyla ilgili. Cık, olmadı yine. Sıkıldım zaten hepsinden. Böyle kişisel gelişim kitaplarında şeyler yazar hani. " Kişisel misyon ve vizyonunuzu bulun/belirleyin " falan. Çok denedim ama ne misyonumu buldum ne vizyonumu. Bu sadece " sevdiğim kadınla evleneceğim, çocuk sahibi olacağım, iyi bir eş iyi bir baba olacağım " demek değil. Çok daha fazlası. Ama ben onu bir türlü bulamıyorum. Belki de insanın hayatta bırakacağı iz, kişisel misyon ve vizyonuyla ilgilidir. He bu arada Stratejik Planlama alanında kariyer hedefleyen(!) global şirketleri vizyonuna ulaştıracak ve stratejik amaçlarını başarılı bir şekilde yakalamalarını sağlayacak Üst Düzey Yönetici (!) olarak profesyonel hayatını taçlandırmak isteyen bir dallamayım! Nah olurum. Evet, bu hayalden başka bir şey değil benim için. Bu kadar hayalperest olduğumu bilmiyordum.
Sonra?
Neyse. Burada bitireyim. Kendime de " kardan adam olur, benden olmaz " gibi kötü bir espri yapayım. Hadi yukarıda şarkı paylaştım, aşağıda da sevdiğim bir şiirden bir parça paylaşayım, bu post böyle bitsin. Kalın sağlıcakla,,,
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.
