... Gözlerinin önüne düşen saçlarını eliyle geri atarken sordu Zeynep:
" Onu hala seviyor muydunuz? "
Ne kadar da kolay soruyordu. Onu seviyor muydum? Sevmek mi? Ona tapıyordum. O gönlümün kederi, sevinci, ruhumun gıdasıydı. Hayatımın anlamı, soluk almamın nedeniydi. O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı. Tatlı tatlı sızlayan, yeryüzünün en güzel yarası...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder