Nerede olduğumu hatırlamıyorum ama kuleleri görüyordum. Yani muhtemelen Levent-4.Levent civarlarında bi yerdeydim herhalde. Bi arsa vardı, üzerinde inşaat falan. Ama sanki ben bi basın toplantısı tarzında bir şeyden çıkıp inşaat yanından geçiyordum ki birden içinde bulunduğum alana silahlı saldırı oldu! Taramalı tüfeklerle taradılar resmen herkesi. Ben nereye saklandım? İnşaat içindeki demir direklerden birine. Demir mi değil mi bilmiyorum zaten anlamam inşaat işinden ama arkasına saklandığım direğe çok mermi geldi ama bana geçmedi demir olabilir herhalde dedim bende. Neyse uzun süre yoğun ve çapraz ateşe ( çapraz olmayabilir ) maruz kaldıktan sonra bi ara ateş kesildi. Bende hemen kaçmaya inşaattan çıkıp uzaklaşmaya koyuldum. Aman meğersem saldıranlar küçük bir çocuğun peşindelermiş. Dallamanın biri elindeki tüfeği peşinde olduğu çocuğu görünce indirdi yani o çocuğu kurtarmaya mı çalışıyormuş neymiş. Sonra tüfeği o çocuğa verdi ve inşaat içine daldı. Bende izliyorum bunları. Dallama beni gördüğü halde bişey yapmadı. Ulan dedim madem çocuk için geldin buldun işte al git. Yok çocuğa tüfek verip içeri niye giriyorsun dimi? Neyse bende çocuğun elinden aldım tüfeği. Evet tüfeği aldım. Merak etmeyin kimseyi vurmadım. Tüfeği kırmaya çalıştım. ( salak ben ) Ama beceremedim. ( beceriksiz ben ) Beceremeyince ne yaptım biliyor musunuz? Açılan her parçasını açıp öylece çukura attım. ( I think i'm an idiot ) Sonra hızla uzaklaşacam ama bir şey oldu. Bir şeyi gördüm. Ama ne gördüm kimi gördüm bilmiyorum. Hiç beklemediğim bir manzara olmuş olmalı ki arkamda taramalı tüfeklerin tarama mesaisi devam ederken ve ben taramacı arkadaşların önem verdiği bi çocuğun elinden tüfeğini alıp çukura atmışken yapmam gereken şeyi,yani hızla uzaklaşmayı yapmayıp gördüğüm artık her ne haltsa, ona öküzün trene baktığı gibi mal mal baktım. Sonra? Sonra uyandım. Saate baktım 06,00 suları. Geri uyudum falan filan. Öyle işte vs vs.
Daha sonra uyandım ajansa gittim. Daha önce çalıştığım bi işin ücretini almak için. Anam ne kadar bekledim bende bilmiyorum. Bu ne biçim maaş kuyruğuydu be? He bide neymiş iş esnasında süpervizor bana kravat vermiş ve ben kravatı iade etmemişim. Tövbe tövbe! Ben almadım hiçbir şey kardeşim. Sonra aradım o süpervizorı dedim bana bir şey vermediniz. Aldığım cevap ne? Peki kime verdim? Ne bilim kardeşim kime ne verdiğini? Neyse sonra olay hatırlandı ve paramı aldım.
Bir de şu son günlerde Sıla'dan Boş Yere isimli şarkıya fena taktım. Sürekli onu dinliyorum. Sanki sözlerde kendimden bir şeyler buluyorum falan filan. Alın linki paylaşıyorum dinlemek isteyenler olursa diye. Boş Yere-Sıla Şu kısım vuruyor gibi:
... Ben sana nerden tutuldum
Yokluğunda hem nasıl duruldum
( Göz göre göre nasıl duruldum )
Sağ elimi solumu avuttum
Boş yere, boş yere
Hep boş yere...
He bide geçen hafta ALES'e başvurdum. 27 Kasımda sınav var. Ama hala çalışmaya başlamadım. Bugün sözde kitap alıcaktım ama yağmuru görünce hiç denemedim. Pazartesi alırım diye karar verdim, umarım dönmem kararımdan. Son olarak twitterda takip ettiğim bir vatandaş şuan çok büyük bir kötülük yaptı bana. Neymiş efendim karnı acıkmış da canı Kızılkayalar'ın ıslak hamburgerini çekmişmiş. Ya kardeşim ne yazıyorsun dimi onu oraya? Seni bilmem kaç kişi follow yani! Bak benimde canım çok hayvani bir şekilde ondan çekti. Nolcak şimdi? ( tabi bende buraya yazarak bunu okuyacaklara bu kötülüğü yapıyorum hiç kusura bakmasınlar )
Rüyadan girdim, Sıla'ya uğradım, ALES üzerinden Kızılkayaların Islak Hamburgerine geldim. Böyle absürd bir yazı oldu. Gece vakti uykusuzluğuma verin. Hadiyin iyi geceler...
18 yorum:
ben ruyamda kafatasimin derisini yuzuyordum . evet bu ruyaydi, kabuslarim daha ala ..
sen yine iyisin
@ Lô - Lâ: naptın sen ya? gerçek hayatta yok dimi böle bi psikopatlığın :D
ogrencilerime gore var galiba .. hos bugun baska kafataslarini yuzesim geldi ya neyse ..
@ Lô - Lâ: o istek bana da geldi bugün. ama neyse ki senin öğrencin değilmişim :)
sevdiklerim parmak uclarimda severim jackie, sevemediklerimi ayni parmaklarla parcalarim ..
oyle iste ..
@ Lô - Lâ: uçlardayım diyorsun :) gri ye karşıyız. ama bazen gri olması gerekmez mi?
gerekmiyormus
bunu bugun ogrendim ben !
@ Lô - Lâ: peki gri olmadan nasıl empati kurabiliriz? eğer bunu da öğrendiysen lütfen bana da öğret. ( bu konuda çok ciddi ve istekliyim hocam )
empati yoksunu olacaksin jackie. bugune kadar hic bir faydasini gormedim. hayatina giren insanlari ozenle secip eleyeveksin ve eldeiklerin haricinde kimsyee empati kurmayacaksin. yoksa darbe ustune darbe yersin ben gibi.
neden aylardir araftayim saniyorsun !
empati duygusunu hassasiyet ve sesici kullan .. degmiyor inan.
@ Lô - Lâ: haklısın. ama ben bu gibi durumlarda bunları söyleyenlere hak verip, hiçbir zaman uygulayamayanlardanım. belki senin kadar çok darbe almamışımdır ama bende kendimce bu konuda çok sorun yaşadım hep başka şekilde avuttum kendimi ama aynı hatayı defalarca yapmaktan bıkmadım. umarım bir gün bıkarım.
bikmak degil, direncin kiriliyor. guvenin eksiliyor, ve icinde ki o duygu dirhem dirhem yok oluyor.
senin adina oyle olmamasini umid ederim. bunu ictenlikle diliyorum.
@ Lô - Lâ: iyi dileklerin için içtenlikle teşekkür ederim, iyi ki varsın :)
umarım direncim kırılmadan almam gereken tüm dersleri alırım.
sende varolasin jackie ..
hayattan ve insanlardan sogmak istemiyorsan, empatini ozveri ile kullan. ben gibi olmani istemem, kimsenin benim gibi olmasini istemem !
@ Lô - Lâ: kendine neden bu kadar acımasızsın tam olarak bilmiyorum. ama sende kendimde olmasını istediğim bazı yönler bazı özellikler var. bu kadar acımasız olma. tamam hayat acımasız eyvallah. tamam çok üzülmüş çok sıkıntı çekmiş de olabilirsin. ama nihayetinde kimse mükemmel değil elbet herkes hata yapacak önemli olan bunlardan ders almak ( benim yaptığımı yapmamak yani ) sen şuan çok kötü bi durumda da olsan geçmişte yaptığın hatalardan ders almış ( geçte olsa almış ) bundan sonra ne yapman gerektiğini, geleceğini ne şekilde yönlendirmen gerektiğini anlamışsın. bu bile pek çok insanın yapmadığı yapamadığı bir şey.
bunu yapmazsam sevgili jackie, iste ozaman yine empati kuruyorum ve duyarli oluyorum. oyle olunca kendimi daima ikinci pilana - hatta 3cu 4cu pilana bile atabiliyorum.
kendimi ezdirme firsatim bile olmuyor ki kendimi ezip, harap ediyorum.
sen, bu duyarliligini hic bir zaman yitirme yeter ! ama cimri ol duygularin konusunda .. herkezi kirmizi hali ile karsilama ..
@ Lô - Lâ: ben kendimi kaç kere bilmem kaçıncı plana attım. arkadşalrım hep kızdılar bu yüzden. ne akıllandım ne onları dinledim. sonra da kendime kızdım madem dinlemicem ne die anlatıyorum die falan filan. duygularımı gösterme konusunda çok cömertim malesef. ben birine değer veriosam bunu o da, ortak çevredikilerde bilir. belki de senn en çok karşı olduğun şey bu. sana hak veriyorum. ama hak vermekle kalıyorum. uygulamaya sokamıyorum. umarım onu da bir gün başarırım.
umarim.
ben bunu bugune kadar yaptim. bu aksam noktaladim.
senin daha cok zamanin var.
@ Lô - Lâ: umarım çok zamanım var diye hoyrat davranmam, en kısa zamanda bende noktalarım :)
Yorum Gönder