21 Şubat 2012 Salı

İnsanlar Ekleniyor, İnsanlar Eksiliyor...

" İnsanlar ekleniyor hayatına, insanlar eksiliyor...
  Sen bir kalabalıktan başka bir kalabalığa çokta fark etmeden geçiyorsun...
  Birileri senin hayatından çıkıyor, sen birilerinin hayatından çıkıyorsun...
  Teninin bir parçası olmuş niceleri uzaklaşıyorlar...
  Bir zamanlar adını bile bilmediklerin ise en mahrem gülüşlerin sahibi oluyorlar...
  İleriye baktığında, geçmişin gölgeleri kaçınılmaz olarak düşüyor geleceğin üzerine...
  Gitmiş olanları hatırladığında gidecek olanları da düşünüyorsun...
  En yakınından bile uzaklaştırabiliyor bu düşünceler...
  ' O da eksilecek mi hayatımdan? ' diye soruyorsun kendine... "    Ahmet Altan...

Son zamanlarda fazla taktım kafayı bu konuya. En sık düşündüğüm şey ise " Neydik, ne olduk? " Biten dostluklar genelde daha çok canımı acıtıyor. Daha çok kafa yoruyorum. Üniversitedeki 4. yılım. Geçirdiğim diğer 3 yıla bakıyorum da her sene, herkesin arkadaş gruplarında farklılıklar olmuş. İki yakın arkadaşın, bir zamanlar aynı evde kalan iki yakın arkadaşın şimdi birbirlerine selam bile vermemeleri, birinin çıkarcı yaklaşımı, öbürünün susup içine atması canımı çok fazla sıkıyor. Ben hep " Eski dosttan, düşman olmaz. " derdim. Eski dostunun kendine çıkarcı, iki yüzlü yaklaşımı karşısında 3. şahıslar zarar görmesin diye " ne de olsa ben senin iç yüzünü biliyorum beni kandıramıyorsun " diye düşünüp suskunluğunu koruyan dostuma da hep aynı şeyi söylerdim. Eski dosttan düşman olmaz! Ama o eski dostlar düşman kazanmaya çabalıyor. Bu iki yüzlü davranan şahıs vaktiyle benim de dostumdu. Ama aramızda sorunlar çıktı ve birbirimizi kırdık. Bu durumda dostluk mostluk kalmadı. Yıllar önce bitti. Ama arasında hiçbir sorun olmadığı, hiçbir somut olay yaşamadığı ortak dostumuza karşı bu iki yüzlü tavrı, beni sittin senedir doğru olduğuna inandığım şeylerden vazgeçirmeye zorluyor...

Uzun süredir dostluğumuzu sürdürdüğüm az sayıda insan var. Umarım hem onlarla, hem de yeni yeni edindiğim dostlarımla bağımız ebediyen sağlam kalır...

7 yorum:

kirazlı sakız dedi ki...

Bende hep eski dosttan düşman olmaz derim. Hatta arkadaşlarımı,dostlarımı kaybetmemek için elimden geleni yaparım.Ne bileyim kırgın kalmayı sevmem mesela, bir sorun varsa konuşup halletmekten yana olurum. Ama bazen her şeye rağmen bitmesi gereken şeyler bitiyor sanırım..

Sparrow dedi ki...

kirazlı sakız, haklısın. Bitmesi gereken şeyler her şeye rağmen bitiyor. Ne kadar çabalarsak çabalayayım, olmuyor. Zaten bu da en büyük sorun. Neden bitmesi gerekiyor ki? Ben kaç kere kırılırsam kırılayayım, yine de dostluğumu esirgemem o insandan. Dost olarak görmem, ondan bir dostluk beklemem ama benden bir beklentisi olduğunda da bu beklentisi karşılamaya özen gösteririm. Buna rağmen biten dostluklar oluyor ve bu da beni fazlasıyla düşündürüyor. Neden?

deeptone dedi ki...

boşveer gelen giden çok olur.
kalan kalır zaten.
değmez üzülmeye.
:)

Kuulumsu Kadın dedi ki...

ben de düşünüyorum bunu. sabit tek bi'tane dostum var yanındaki insanlar hep değişmiş.. hayat başka şeyler göstermiş, olmamış, bitmiş.. kimisi can yakmış, kimisi umursanmamış.. bu böyle bi'gerçek sanırım. ^^

Sparrow dedi ki...

deeptone, gelen giden çok oluyor evet. Hatta bazen, bilinenin aksine gelen gideni aratmıyor ama yine de birilerinin gitmesi benim hoşuma gidiyor!

Kuulumsu Kadın, bu böyle bir gerçek evet, hem de çok acı bir gerçek...

Larien dedi ki...

Sparrow düşünme bu kadar. Çoğu insan sandığının aksine üzerlerine düşünüp üzülmeni bile haketmiyorlar. "Giden gitti, kalan sağlar bizimdir" felsefesini öneririm sana. Bi Çamlıca yaparız yeter sana kalanlar ;)

Sparrow dedi ki...

Larien, üzüldüğümü hakkettiklerini düşünmüyorum çoğu kişinin. Ama hak etmediklerini bilmek üzülmemi engellemiyor yine de. Kalan sağlar bizimdir evet tutarım bu sözü.

P.S. Çamlıca için senin standartlarında daha 1,5 senemiz yok mu? Acele etme ya :P

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...