10 Haziran 2011 Cuma

Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

  Bugün uzun zamandır gitmek istediğim ama hep gitmeyi ertelediğim bir yere gittim: Salacak.

  Sınırları içine girip de Kız Kulesini görmeye başladığım andan itibaren içime huzur ve mutluluk dolmaya başladı. Her gidişimde yaptığım gibi bugün de farklı açılardan pek çok fotoğrafını çektim Kule'nin. Karşısındaki banka oturup hayran hayran ( ve galiba yüzümde bir sırıtışla ) bir şekilde seyre daldım. ( oraya giderken öncelikle gitmem gereken Eminönü'ne gidiş yolunda trafiğin alasını gördüm 40 dklık yolu 75 dk da gittim! ve sanırım bundan sonra ulaşımın İETT otobüsleri ile sağlandığı mekanları sevmeyeceğim! ) Günün devamında Fethipaşa Korusu'nun temiz havasını soluduktan sonra tekrar Eminönü üzerinden eve dönmek için ( büyük bir aptallık göstererek ) İETT duraklarının yolunu tuttum. Bu sefer daha acımasız bir trafik vardı ve dönüş yolum 90 dk sürdü! Hee Kız Kulesini izlemeye değer bu trafik sıkıntısı ama olmasa çok daha huzurlu bir şekilde evime dönebilirdim!

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...